HINTS EN TIPS VOOR HET VLIEGEN MET DE AUTO-G2 V2:
Allereerst een klein inzicht in de verschillen tussen het vliegen met een autogyro en een conventioneel
vliegtuig met vaste vleugels.
Autogyro's worden door piloten van vliegtuigen met vaste vleugels vaak als "onstabiel" beschouwd, dit is
zeker waar als je een autogyro probeert te besturen met behulp van de principes van vaste vleugels. Als
het op de juiste manier wordt gevlogen, is een autogyro feitelijk veiliger en gemakkelijker dan het vliegen
met een vliegtuig met vaste vleugels, omdat het niet kan afglijden (stall). Een vaste vleugel zal afglijden
als hij te langzaam vliegt om de vleugel lift te laten produceren, aangezien de rotor van een autogyro
altijd draait, kan hij eenvoudigweg niet afglijden. Als de voorwaartse luchtsnelheid nul wordt, zal de
autogyro langzaam afdrijven naar de grond, met een rotor die nog steeds draait. Oké, een verticale
landing op deze manier zal niet soepel verlopen, maar het zal het model niet beschadigen.
De enige zwakte die ze hebben is dat ze de controlebevoegdheid over de rotor kunnen verliezen als je de
rotor blootstelt aan negatieve G-krachten, zoals het naar voren duwen van de liftknuppel (zoals over een
bultrugbrug gaan). Bedenk dat een vliegende autogyro aan de rotor hangt, net als een voorwerp dat aan
een touwtje hangt. Zolang de autogyro aan de rotor hangt, blijft de stabiliteit behouden. Op het moment
dat nul of negatieve G wordt geïntroduceerd, begint de rotorsnelheid te dalen en gaat de stabiliteit
verloren. Als deze situatie zich voordoet tijdens het vliegen, ga dan terug naar de lift. Dit vergroot de
aanvalshoek waardoor de luchtstroom weer omhoog gaat door de rotor, waardoor hij weer op snelheid kan
draaien en de stabiliteit kan hervatten. Dit is de reden waarom bij normale vluchten de rotor naar
achteren is gekanteld, waardoor de luchtstroom van onderaf door de rotor omhoog gaat, zodat hij op
snelheid blijft draaien. Nu u iets meer begrijpt over de verschillen bij het vliegen met uw Auto-G2 V2, zou
u klaar moeten zijn voor uw eerste vluchten.
Stel uw uitslagen hoog in en begin met een beetje rond taxiën om te wennen aan de grondafhandeling.
Zorg ervoor dat u tijdens het taxiën het hoogteroer volledig omhoog houdt. Met de grote bush-style
wielen en het bredere, stevigere landingsgestel zul je merken dat taxiën met de Auto-G2 V2 veel beter
gaat dan eerdere versies van dit model.
Eenmaal opgesteld voor het opstijgen tegen de wind in, houd je een klein beetje rechterrol (rolroeren)
vast, omdat het zal proberen een beetje naar links te rollen terwijl je accelereert om op te stijgen. Houd
ook een beetje hoogte vast. Druk op de automatische startschakelaar en wacht tot de rotoren op volle
snelheid draaien. Eenmaal op volle snelheid opent u voorzichtig het gas en houdt u het model recht met
behulp van het richtingsroer. Naarmate de snelheid toeneemt en de staart omhoog komt, zou uw Auto-G2
V2 soepel de lucht in moeten gaan en gestaag naar buiten moeten klimmen, u zult hoogstwaarschijnlijk niet
in de buurt van volgas komen om een mooie soepele klim te bereiken. Schakel op dit punt de automatische
start uit en blijf gestaag klimmen. Probeer vervolgens een bocht naar links of rechts te maken om het
model terug naar het startgebied te brengen. Je zult merken dat je bij het draaien veel meer het roer
moet gebruiken dan de rolcontrole. Dit is iets waar bank- en yank-piloten aan moeten wennen. Deze
methode werkt niet met de Auto-G2 V2 of welke autogyro dan ook. Als je met helikopters of
grootschalige modellen hebt gevlogen, ben je goed gewend aan deze stijl van vliegen en het coördineren
van je bochten met behulp van rolroeren en richtingsroer. Pas op dat u niet te ver weg vliegt, aangezien
oriëntatie bij dit modelmodel moeilijker is dan bij conventionele vliegtuigen met vaste vleugels.
10
